Een rustige middag in de bruidsboetiek
Mike was trots op zijn baan bij een van de meest luxueuze bruidswinkels van de stad. Omringd door satijnen jurken, diamanten tiara’s en luxe parfums voelde hij zich thuis in een exclusieve wereld. Helaas maakte zijn liefde voor luxe hem soms een beetje te veroordelend.
Die middag was het ongewoon stil in de winkel. Alleen Mike en zijn collega Cassey waren aan het werk toen de glazen deur langzaam openging. Een oudere vrouw stapte naar binnen – ze heette Betty.
Ze droeg eenvoudige, ouderwetse kleren en haar haar zat een beetje in de war. Ze was niet het soort klant dat je normaal gesproken ziet. Maar Betty gaf niet veel om uiterlijk; ze geloofde dat schoonheid voortkwam uit vriendelijkheid en karakter. Dit bezoek was bijzonder – ze ging die zomer trouwen en wilde iets speciaals voor zichzelf doen.
Mike keek haar aan, fronste en ging weer verder met sms’en op zijn telefoon.
« Oh wauw, » fluisterde hij tegen Cassey. « Het lijkt wel alsof er iemand van de bingoavond is binnengekomen. Dat haar – gewoon tragisch. »
« Mike, » zei Cassey vastberaden, « dat is niet eerlijk. Ze is een klant. Behandel haar alsjeblieft zoals iedereen. Ik pak de nieuwe voorraad. »
Mike rolde met zijn ogen en typte verder op zijn telefoon.
Een koud welkom
Betty liep op hem af met een beleefde glimlach.
« Pardon, jongeman. Kunt u me helpen? » vroeg ze vriendelijk.
Zonder op te kijken mompelde hij: « Wat wil je? »
« Je hoeft niet onbeleefd te zijn, » zei ze zachtjes. « Ik heb gewoon hulp nodig bij het vinden van een trouwjurk. Ik ga trouwen op… »
Hij onderbrak haar. « Kijk, oma, ik bespaar je even wat tijd. Afgaande op die outfit zie ik dat je je hier niets kunt veroorloven. Er is een kringloopwinkel verderop – daar hebben ze vast wel iets wat meer bij je past. »
Betty knipperde met haar ogen, verbijsterd. « Dat kun je toch wel zien als je naar me kijkt? »
« Neem het niet persoonlijk op, » zei Mike met een grijns. « Ik doe ons allebei een plezier. »
« Nou, » zei Betty kalm, « als u mij niet als klant respecteert, respecteer mij dan in ieder geval als uw oudere. »
« Ja, maakt niet uit, » mompelde hij, zonder ook maar op te kijken.
Op dat moment ging de deur weer open – een jonge, stijlvolle vrouw kwam binnen, met een designertas en zelfvertrouwen. Mike rechtte meteen zijn rug en toverde zijn breedste glimlach tevoorschijn.
« Hallo! Je ziet er werkelijk schitterend uit! Waarmee kunnen we je vandaag helpen? »
