Toen ik dit verhaal hoorde, brak mijn hart van pijn en bewondering. Ik vertelde alles aan de hoofdarts en al snel regelden we het vervoer van de man van deze vrouw naar ons, naar ons ziekenhuis. Ze werden op dezelfde afdeling geplaatst.
Sindsdien waren ze weer close, hand in hand en glimlachend naar elkaar. De man bracht niet langer elke dag bloemen – nu kon haar man met eigen ogen zien hoe ze glimlachte.
Helaas overleed de grootmoeder al snel. Maar haar laatste dagen waren gevuld met liefde, zorg en loyaliteit, die sterker zijn dan zelfs ziekte en tijd.
Dit verhaal zal voor altijd in mijn geheugen gegrift staan als bewijs dat ware liefde bestaat.
