Marcus’ eerste dag bij Meridian Health Technologies voelde surrealistisch. Elke keer dat hij Olivia, inmiddels volledig hersteld, tegenkwam, voelde hij een stille trots en een tedere band met haar en haar familie. De ervaring herinnerde hem eraan dat het leven zich niet altijd volgens een vast schema ontvouwt, en dat de juiste keuze soms een prijs heeft – maar dat het tot iets nog groters kan leiden.
Maanden later keek Marcus met een glimlach terug op die tien ochtenden, denkend aan de paniek, adrenaline en dankbaarheid die zijn leven hadden veranderd. Hij verdiende niet alleen zijn droombonus, maar respecteerde ook de mensen die hij waardeerde.
Olivia, wier baby zachtjes kirde op haar ritme, plaagde hem vaak: « Je hebt geluk dat ik geen naam voor mijn leven heb gekregen! »
Marcus lachte en besefte dat ze niet helemaal een grapje maakte. Die dag op de stoep was verschenen als een klop, maar er was op teruggeslagen – een klop die moed en agressie deuren kan laten openen die niemand verwachtte.
En zo ging het leven verder, vol onverwachte wendingen, maar geworteld in de zekerheid dat doen wat ertoe doet, ook al is het ongemakkelijk, altijd belangrijk is.
