Iedereen die nog van mij houdt en zich mijn offer herinnert, zal dat herkennen.
Het geld is niet veel, maar ik wil dat ze in rechtschapenheid en harmonie leven.
Maak mijn ziel niet verdrietig in het hiernamaals.”
Ik omhelsde de krant en huilde onbedaarlijk. Mam had alles gepland. Het was haar manier om ons op de proef te stellen.
Ik belde mijn broers en zussen en toen ze aankwamen, legde ik het briefje voor ze neer. Ze bleven stil, hun ogen neergeslagen. De kamer vulde zich met een diepe stilte, alleen onderbroken door snikken.
Mijn beslissing
Ik vertelde hen kalm:
« Mama heeft dit voor ons drieën achtergelaten. Ik houd niets voor mezelf. Ik stel voor dat we het gelijk verdelen. Maar onthoud alsjeblieft: geld is belangrijk, ja, maar wat ze het allerliefst wilde, was dat we in vrede zouden leven. »
De oudste boog zijn hoofd en zijn stem was hees:
« Ik… had het mis. Ik dacht alleen maar aan het geld en vergat de woorden van mama. »
De tweede voegde er met vochtige ogen aan toe:
