Hij boog zich voorover en sloeg zijn leren vest als een deken om Emma’s smalle schouders. « Je bent nu veilig, lieverd, » zei hij zachtjes. « Niemand zal je nog pijn doen. »
Oproep aan de Broederschap
Mike pakte zijn telefoon en belde een telefoontje dat de gebeurtenissen in gang zou zetten. « Kerk. Nu meteen. Noodgeval. »
Binnen enkele minuten vulde het gebrul van motoren de parkeerplaats toen zijn broers van de motorclub – The Iron Shepherds – arriveerden. Groot, bebaard en intimiderend voor buitenstaanders, aarzelden deze mannen geen moment toen ze Emma zagen. Hun stoere uiterlijk verhulde harten die niet konden toekijken wanneer een kind in nood was.
Ze bestookten haar niet met vragen of twijfels. Ze knikten alleen maar naar elkaar, omdat ze de ernst van wat Mike had ontdekt begrepen.
Een van hen, Rick, was bedreven in technologie en had altijd een klein gereedschapskistje in zijn zadeltas. Een ander, Pete, was getrouwd met Lucy en werkte als kinderadvocaat en -therapeut. Terwijl de plannen vorm kregen, ontdekte Emma dat ze omringd werd door beschermers die ze nooit had verwacht – een broederschap van onwaarschijnlijke engelen op motoren.
Een middernachtmissie
Emma vertelde waar ze woonde. Een bescheiden blauw huis aan het einde van Elderberry Street. Ze herinnerde zich het adres duidelijk en beschreef kleine details, zoals een raam dat haar stiefvader vaak op een kier liet staan.
De Iron Shepherds luisterden aandachtig en hun kaken spanden zich aan toen de puzzelstukjes op hun plaats vielen. Ze waren het erover eens dat de autoriteiten erbij betrokken moesten worden, maar ze wisten ook dat tijd kostbaar was.
Mike leidde de bemanning met de kalme precisie van een man die eerder de leiding had gehad. Sommigen bleven bij Emma en zorgden ervoor dat Lucy voor haar zorgde en haar troostte, terwijl anderen de nacht in reden om de situatie frontaal aan te pakken en de politie te waarschuwen.
