Toen onze dochter ter wereld kwam, dacht ik dat het moment zou overstromen van vreugde en tranen van geluk.
In plaats daarvan werd het de meest hartverscheurende ervaring van mijn leven. Ik was net bevallen van een prachtig meisje met blond haar en blauwe ogen – iets wat ons beiden verbaasde, aangezien mijn man en ik dezelfde donkere gelaatstrekken hebben.
Maar in plaats van vreugde zag ik verwarring en achterdocht op zijn gezicht verschijnen. Binnen een paar uur werd zijn warmte koud. Hij begon alles in twijfel te trekken, ook mij. Zijn twijfels namen zo snel toe dat hij een vaderschapstest eiste en bij zijn ouders ging wonen. Wekenlang was ik alleen met de zorg voor onze pasgeboren baby, terwijl mijn schoonmoeder me koeltjes waarschuwde dat als de test zou bewijzen dat de baby niet van hem was, ze « ervoor zou zorgen dat ik de prijs zou betalen ».
Toen de resultaten eindelijk binnenkwamen, zal ik de diepe stilte die daarop volgde nooit vergeten.
