Een tijdloze ontmoeting
Het was in het revalidatiecentrum, tijdens een stage aan de universiteit, dat Sofia voor het eerst Danièle’s blik ontmoette. Een voormalig coach en sportfanaat, wiens leven na een ongeluk op zijn kop stond. Sindsdien heeft hij zich teruggetrokken. Ze vindt hem alleen in de tuin van het centrum, met een boek op zijn schoot. Hij antwoordt niet. Maar ze komt terug. Elke dag.
Geen grootse verklaringen, alleen gedeelde stilte, een paar gefluisterde regels, dan woorden, glimlachen… En geleidelijk aan een band. Sterk. Authentiek.
Liefde voorbij de schijn.
Wat Sofia bij Danièle ontdekt, is geen ‘zwakte’ die overwonnen moet worden, maar een enorme innerlijke kracht. Ze blijft schrijven, dromen en bezit een opmerkelijke veerkracht. Hun relatie verdwijnt uit het zicht, niet uit schaamte, maar om hun privacy te behouden.
Maar als de liefde serieus wordt, moet je de buitenwereld onder ogen zien. En opnieuw vliegen de beschuldigingen je om de oren. « Hoe ga je leven met iemand die niet kan lopen? » vragen ze.
Sofia protesteert niet. Ze antwoordt kalm: « Ik heb voor liefde gekozen. De soort die niet om verandering vraagt. De soort die luistert. »
Een verrassing op je trouwdag
