Zijn manager morste koffie over hem heen waar het hele kantoor bij was en toonde daarmee zijn gebrek aan

Hond.
Een paar maanden later, tijdens de jaarlijkse algemene vergadering van het bedrijf, sprak Richard opnieuw:
« Soms begint verandering met pijnlijke lessen. Maar het zijn mensen zoals Angela die ons eraan herinneren dat stilte nooit het antwoord is. »

Angela stond op en applaudisseerde. Ze zocht geen publiciteit, maar ze wist dat haar verhaal ertoe deed. Het ging niet alleen om haar, maar om elke medewerker die in stilte volhardde.

De herinnering aan dat vernederende moment was nog steeds levendig, maar het bracht iets groters voort: een beweging voor eerlijkheid, waardigheid en rechtvaardigheid.

Angela wist dat ze die dag haar blouse kwijt was, maar ze kreeg er iets veel belangrijkers voor terug: de wetenschap dat haar stem ertoe deed en dat verandering echt mogelijk was.