Rachels kluis werd gevonden, de manilla envelop met haar sleutel. Haar handen trilden toen ze hem optilde; de spanning en spanning waren bijna overweldigend. Ze haalde diep adem en koesterde een bundel geschreven en kleine brieven, gebonden in een dagboek, om haar nek.
De brieven waren gecertificeerd en zorgvuldig gerangschikt gedurende de jaren van hun huwelijk. Met elke gelezen brief begon het verhaal van hun hiernamaals op een diepgaande en onverwachte manier. Daniels woorden sprongen van de pagina’s, rauw en achteloos, alsof ze vanuit het hiernamaals tot haar spraken.
In de eerste brief ontvouwde Daniel een briefje van tien dollar. Het was geen wrede grap of een manier om haar onder controle te houden, zoals ze lang had gedacht. Het was een verplichte taak, een uitgebreid plan, geboren uit angsten en bedreigingen die hun oorsprong vonden in de beginperiode van hun huwelijk. Het beschreef de financiële problemen waarmee zijn ouders te maken hadden en de impact die dat op hem had gehad toen hij opgroeide. Tien dollar per dag was geen vorm van dwang, maar een misplaatste poging tot bescherming. Het zou kunnen dat Rachel en de kinderen, wat er ook met hem gebeurde, nooit berooid zouden raken.
Rachel las verder en presenteerde dagboekaantekeningen waarin Daniels worstelingen met intense angst en depressie werden beschreven – worstelingen die verborgen zaten onder zijn elegante uiterlijk. Hij schaamde zich te veel om contact te maken met dit kwetsbare deel van zichzelf, te bang om het imago te beschadigen van de man die had bijgedragen aan wat hij geloofde dat hij moest zijn. Hij was bang om een last te worden, dus hield hij haar op afstand, zich niet bewust van de andere reden die het haar zou opleggen.
De brieven onthullen ook zijn diepe en onvoorziene liefde voor haar, delen vol spijt over de afstand die ze creëerden. Hij schreef over momenten die hij koesterde, over haar lach die zijn donkerste dagen verlichtte, en over de stille kracht die ze bezat, iets wat hij altijd bewonderde maar nooit over sprak. Hij maakte zich zorgen over de mogelijkheid dat ze ooit de kloof zouden overbruggen die onbedoeld was ontstaan.
