De volgende dag brak aan en Cedar Glens oorspronkelijke charme was nog steeds aanwezig. De Moreno’s waren druk bezig met het schikken van meubels en het verkennen van hun nieuwe huis. De ontmoeting met Karen herinnerde hen er echter aan dat niet iedereen hun hernieuwde herkenning deelde. Karen realiseerde zich niet dat de dynamiek grensde aan geweld.
Toen de ochtend overging in avond, ging de deurbel bij de Moreno’s. Luis deed open en een glimlachende man in pak – meneer Thompson, voorzitter van de Vereniging van Eigenaren – leek te hebben gereageerd op het incident en de behoefte om Moreno welkom te heten in de buurt. Ze nodigden hem uit voor een kop koffie en tijdens het gesprek dat volgde, reageerde meneer Thompson op Luis’ connectie met de techwereld. Ze hadden elkaar ontmoet op verschillende branche-evenementen.
« Gefeliciteerd met de verkoop van uw bedrijf, » straalde meneer Thompson. « Hij heeft geen idee dat u hier bent! We zijn vereerd dat u deel uitmaakt van onze gemeenschap. »
Zijn hartelijkheid werd door de aanval van die dag verstoord, maar het beste moest nog komen. Dhr. Thompson ontdekte dat de persoon die in aanmerking kwam voor de functie van vicevoorzitter van de Vereniging van Eigenaren, iemand was met leiderschapskwaliteiten en visie. Luis presenteerde Luis het voorstel, dat voortkwam uit de progressieve veranderingen in Cedar Glen, en was verrast maar ook nederig. Na erover nagedacht te hebben, zag hij de bijdrage van de gebruiker als het bevorderen van inclusiviteit en het stellen van een voorbeeld voor zijn kinderen.
Ondertussen verspreidde het nieuws over Moreno’s nieuwe VvE-woning zich snel door de buurt. Het besef dat Luis nu tweede man was, veroorzaakte een golf van verbazing in de hechte gemeenschap. Veel deelnemers herzagen hun aannames en degenen die tijdens de confrontatie met Karen hadden gezwegen, hadden spijt dat ze niet voor Moreno opkwamen.
Karen negeerde de stemming. Vanmiddag ging het om je routine: de gazons inspecteren en degenen die de regels hadden geleerd, terechtwijzen. Maar toen ze langs het huis van Moreno liep, was ze anders dan de andere auto’s voor haar.
Binnen hadden de Moreno’s een kleine bijeenkomst georganiseerd en de buren uitgenodigd om brood te breken en bruggen te bouwen. Geïntrigeerd liepen de deelnemers weg van de weinige schaduwen van Karen en de andere leden naar de bijeenkomst, verlangend om hun nieuwe familie veilig te verwelkomen. De warmte en vrijgevigheid van Luis en Adriana werkten aanstekelijk en al snel vulde de ruimte zich met gelach en gesprekken, waardoor barrières werden doorbroken.
