Ik heb die $4.000 voor mijn feestje betaald. Oh, Michelle, kom op. Je bent een succes. Je bent net vicepresident geworden. Je hebt een prachtig nieuw landhuis gekocht. Brittany heeft niets. Ze heeft dit feest nodig. Dezelfde logica, altijd dezelfde. Omdat ik succesvol was, werd van mij verwacht dat ik haar gaf wat van mij was. Alles gebeurt al, vervolgde ze zonder een spoortje schuldgevoel.
Richard is dolblij. Hij kan niet wachten om opa te worden. Luisterend naar haar woorden haalde ik diep adem. « Komt Britneys vriend naar het feest? » vroeg ik kalm. Ik moest weten of hij het wist. Natuurlijk. Kevin is een geweldige man, zo aardig en intelligent. Hij houdt echt van Britney. Hij is programmeur bij een IT-bedrijf en heeft een veelbelovende toekomst.
Richard vindt hem echt leuk. Ze zijn het perfecte stel. « Ik begrijp het, » zei ik zachtjes. « Is dat niet geweldig? Dank je wel, Michelle. Oh, en oma en opa komen ook. We zullen Britney en Kevin in stijl vieren. » Dat deed me even stilstaan. « Wacht, oma en opa komen eraan. Ja, ik heb ze net aan de telefoon gehad. Ze leken opgewonden.
Dat was in ieder geval een kleine opluchting. Ik begrijp het. Tot dan op het feest. » Ik probeerde mijn stem nonchalant te houden. Ik wist toen dat het geen zin had om met haar in discussie te gaan. Het enige wat telde, was mijn energie sparen en het juiste moment kiezen om actie te ondernemen. Nadat ik had opgehangen, keek ik naar de foto van het huis aan het meer op mijn bureau.
Ik haalde diep adem en begon mijn gedachten tot rust te brengen. Iets wat ik in het zakenleven had geleerd, was om me altijd op het eindresultaat te concentreren. Ook dit vereiste een strategische aanpak, en ik had mijn besluit al genomen. Ik pakte mijn telefoon en stuurde een berichtje naar mijn grootouders. Tot zaterdag in het huis aan het meer. Ik heb iets belangrijks te vertellen.
Op het moment dat ik op « Verzenden » klikte, kalmeerde er iets in me. Dit weekend had een keerpunt in mijn leven moeten zijn. Alsjeblieft, dit is mijn kamer. Het draagt herinneringen aan mijn vader met zich mee. Terwijl ik van kantoor in Boston naar huis reed, herinnerde ik me dat ik 16 was. Het was vier jaar geleden dat mijn vader stierf en twee jaar geleden dat mijn moeder hertrouwde. Michelle Brittany heeft een grotere kamer nodig.
Er klonk geen warmte in haar stem. Ze veranderde nadat mijn vader stierf en ze met Richard trouwde. Ze werd een compleet ander mens.
