Een auto geparkeerd op een oprit | Bron: Pexels
« Peter! Peter, waar ben je? » riep ik wanhopig.
Vanuit de woonkamer hoorde ik stemmen. Ik liep naar binnen en zag Peter op de bank zitten met een andere vrouw naast zich. Mijn hart zonk nog verder in mijn schoenen toen ik haar herkende: Jennifer, de dochter van Debbie’s beste vriendin, Moira. Debbie wilde altijd dat Peter bij Jennifer was, niet bij mij.
« Peter, wat is er aan de hand? » vroeg ik met gebroken stem.
Hij keek me met koude ogen aan. « Je hebt me bedrogen, Chelsea. Ik heb de foto’s om het te bewijzen. »
Een man wordt boos op zijn verloofde | Bron: Midjourney
Mijn hoofd werd leeg. « Wat? Ik heb je nooit bedrogen! Welke foto’s? »
Peter stond op en duwde me een set foto’s toe. De foto’s toonden me met een man die ik nog nooit in mijn hele leven had gezien of ontmoet. Ik was verbijsterd. Hoe kon dit nou?
« Peter, deze foto’s zijn nep. Ik ken deze man niet. Je moet me geloven. Je weet dat ik je dat nooit zou aandoen, » smeekte ik.
Jennifer bleef stil, maar ik zag de voldoening in haar ogen. Peter schudde zijn hoofd. « Ik kan je niet meer vertrouwen, Chelsea. HET IS VOORBIJ! »
Een woedende man | Bron: Midjourney
Peters woorden troffen me als een mes. « Peter, dit is waanzin! Je kent me beter dan dit. Hoe kun je nepfoto’s alles wat we hebben opgebouwd laten vernietigen? »
« Je hebt je karakter bezoedeld, Chelsea, » snauwde hij, zijn stem vol walging. « Je houdt me al God weet hoe lang voor de gek. Ik weet niet eens meer wie je bent. »
Ik voelde de woede en het verdriet in me opborrelen. Al die jaren die we samen hadden doorgebracht, de dromen die we deelden, stortten om me heen in door een leugen.
Een vrouw ziet er geschokt en gekwetst uit | Bron: Midjourney
« Hoe kun je dat nou zeggen? Na alles wat we hebben meegemaakt, gooi je het gewoon allemaal weg vanwege wat verzonnen bewijs? »
Peter keek weg, niet in staat me in de ogen te kijken. « Ik kan het risico niet nemen. Ik kan niet trouwen met iemand die ik niet kan vertrouwen. »
De onrechtvaardigheid ervan overweldigde me. Ik was niets anders dan loyaal en liefdevol jegens hem geweest, en dit was mijn beloning?
« Je maakt een grote fout », zei ik, mijn stem trillend van woede en verdriet.
Zonder na te denken sloeg ik hem in zijn gezicht. Hij stond daar, verbijsterd, terwijl ik me omdraaide en wegliep, terwijl de tranen over mijn wangen stroomden.
Een vrouw met tranen in haar ogen | Bron: Midjourney
***
Twee jaar waren verstreken sinds die hartverscheurende dag. De herinnering deed nog steeds pijn, maar het leven was verder gegaan, en ik ook.
Ik had de boel opgepakt en was opnieuw begonnen, maar het kleine stadje waar we woonden, wist ieders bedrijf draaiende te houden.
De geruchten over wat er werkelijk is gebeurd, begonnen een paar maanden geleden te circuleren en bereikten mij als balsem op een oude wond.
